Sanctus Toninus
Scherziamoci su
Melphicta vantat in sua istoria multos personaggios famosos: musicistos, pictores, politicos, sed, magnam lacunam, non annoverat nemmenum unum sanctum. Non c'est, ad exemplum, unum sanctum qui se potes appellare SANCTUS TITIUS AB MELPHICTA.
Ad questam lacunam stat provvedendum Toninus in prima persona.
Ante omne, ut se convienet in determinatos ambientes, stat cercando giustos appoggios in Paradiso et, per hoc, habet trafficato ut faceret obtenere phinanatiamentos cospicuos ad Sanctum Corradum (duomos), Sanctum Phrancescum (cappuccinos) et Sanctum Stephanum.
Post, praevedendo processionem in mare, habet procurato etiam multos euros ut allargaret portum in quantum, si hoc portum bastat pro processionem Madonnae Martirorum, certus non basterà pro suam statuam que, tenendo conto de maniphestis, sarà grande almenun quantum Colossum Rodi et avrà besognum de unam portaereos.
Et, ad propositum maniphestorum, Toninus, qui ultra ad esse vanitosus est etiam superstitiosus, in maniphestibus se est facto riprendere in atteggiamentum scaramanticum: d'accordus, aspirationem ad santitatem est iusta, sed melior est attendere et, per hoc, unam grattatinam ad cogliones non facit male…
Petrus Caput Hurso